Weer(zien) in Paraguay

  • Beginstand kilometerteller: 88123 Km
  • Huidige kilometerstand : 119412 km
  • Totaal afgelegde kilometers: 31289 km
  • Aantal dagen onderweg: 386 dagen
  • Huidige locatie: Villaguay, Argentinië
  • Laatste update: 23 november 2016

 

Voordat we voor de 3e keer Paraguay introkken, stond er ons bij de Braziliaanse grens eerst nog een verrassing te wachten. Eerst werd ons gezegd dat we een half uur tot een uur moesten wachten, want men was lunchen! Die heilige lunch kennen we inmiddels inderdaad, zo ook toen ons Pietertje een paar maanden terug door de zee dreigde opgeslokt te worden en men doodleuk zei dat ze ons er na de lunch wel uit zouden slepen! Toen de buiken van de grenswachters gevuld waren, bleek dat ze er helemaal geen immigratie-en douane faciliteiten hebben. “Maar we mochten best wel de grens oversteken, geen probleem”. Aangezien wij het wel zo prettig vinden mèt een visum in ons paspoort te reizen in plaats van zonder, beschouwden wij dit dus wèl als een probleem! Ook het tijdelijke invoerdocument voor de auto die we bij iedere grensovergang moeten aanvragen (en bij vertrek weer inleveren) konden we hier niet krijgen. Wat de functie van deze grensovergang nou precies is snappen we niet helemaal, maar het betekende in ieder geval dat we 160 km moesten omrijden naar een andere grensovergang, over een gevaarlijke gatenkaas-weg waar het niet verantwoord was harder dan 40 km p/u te rijden. Maar alsof dit niet genoeg was, bleek de bezienswaardigheid waar we naartoe wilde gaan in Paraguay voor 3 maanden gesloten te zijn. Hier kwamen we pas achter toen we er na een lange rit eindelijk voor de deur stonden, na tig keer de weg te hebben gevraagd (niemand die ons waarschuwden dat het dicht was) en na 35 km over een zeer belabberde zandweg gereden te hebben, waar we ook nog eens vast kwamen te staan in de modder…Gelukkig was iemand zo vriendelijk ons er uit te trekken, deze keer hoefden we niet te wachten tot na lunchtijd  (in Paraguay is deze schijnbaar niet zo heilig als in Brazilië) ☺.

Paraguay stond deze keer in het teken van het weerzien met verschillende oude bekenden. Toch apart, zit je aan de andere kant van de wereld, kom je bij toeval tot twee keer toe mensen tegen die we de vorige keer in Paraguay ontmoet hebben. Zo ook een Duitse Jehova getuige die ons bij de eerste ontmoeting, ook nu weer (tevergeefs) probeerde te bekeren!

Op camping “Hasta La Pasta”, waar we nu voor een 2e keer waren, besloten we twee weken te blijven om wat te klussen aan de auto en verder lekker niks te doen. Het is er ook een ideale plaats om andere overlanders te ontmoeten, want dit is één van de weinige goede campings in Paraguay en dus bekend bij zo’n beetje iedere reiziger. We hadden er afgesproken met Ton en Chantel. Zij zijn na een half jaar werken in Nederland weer verder gegaan met hun reis door Zuid Amerika en onze routes kruisten elkaar in Paraguay. Op de heenreis hebben we 2 vrachtwagenbanden voor hen mee verscheept. En zij hadden nu op hun beurt weer allerlei spulletjes voor ons meegenomen uit Nederland, die we vanwege de inbraak niet meer hadden. Zo onder andere een nieuwe laptop en usb’s met films en muziek.  Dus de spannende serie “Dexter”, waar we tot aan de inbraak helemaal verslaafd aan waren, hebben we nu eindelijk af kunnen kijken!

 

 

                      

Alhoewel we Ton en Chantel op 1 ontmoeting na in Nederland, eigenlijk helemaal niet kennen, was het een heel leuk weerzien. Een week met veel lol, (te) veel biertjes en een paar goede bbq’s. En als dank voor de verscheping van de banden werden we ook nog getrakteerd op een heerlijk diner. Het was net alsof we goede vrienden sinds lange tijd weer zagen. Ongetwijfeld gaan we hen weer een keer ontmoeten, is het niet in Zuid Amerika dan wel in Nederland.

Op dezelfde camping troffen we ook Marc en Claudia, alweer voor de vijfde keer deze reis. Dit Duitse stel reist net als ons met open einde en troffen we vier keer eerder in Brazilië omdat onze routes enigszins overeenkwamen. Het klikt heel goed en we hebben de grootste lol gehad. Net als ons is Marc een groot voetbalfan en aangezien Bayern München zijn favoriete club is, konden we het niet aan ons voorbij laten gaan elkaar een week later voor een zesde keer te treffen in de hoofdstad Asuncion en daar in een Duits hotel de Champions League wedstrijd PSV-Bayern te kijken. Als PSV-fans hebben we ons kostelijk vermaakt tot de 1-1, daarna was het iets minder leuk….

 

 

 

 

 

 

 

Helaas zullen we ze voorlopig niet meer tegenkomen, aangezien zij richting Bolivia reizen en wij richting het zuiden van Chili en Argentinië.

Tja, dat is het nadeel van reizen, uiteindelijk moet je altijd weer afscheid nemen.

 

Een andere ontmoeting die jullie als lezer waarschijnlijk niet zouden verwachten, is een nieuwe ontmoeting geweest met Heineken-ontvoerder Frans Meijer! Aangezien we in de buurt waren, hebben we hem gesmst om nog een keer iets af te spreken. Op dat moment overwogen we namelijk nog om alsnog in te gaan op zijn eerdere aanbod om de gevangenis te bezoeken. Frans vond het, in zijn woorden, “lief” dat we contact opnamen en kwam ons meteen met zijn vrouw Maria opzoeken bij het hotel waar wij kampeerden en trakteerden ons op een heerlijk diner in een Japans restaurant. En jaja, deze keer mèt Heineken bier! Het was eigenlijk een hele gezellige avond en hij kwam deze keer minder wazig over als de eerste keer. In ons enthousiasme zeiden we ja op zijn voorstel om een paar dagen later bij hem te komen eten, daar te logeren en de dag erop de gevangenis te bezoeken. Maar na hier een nachtje over geslapen te hebben, hebben we dit aanbod toch maar afgeslagen. We vonden het iets te veel van het goede, daarbij is de gevangenis in Asuncion nogal berucht om de velen geweldsincidenten. Dus uiteindelijk zijn we alleen een middagje bij Frans en zijn familie op bezoek gegaan en hebben het daar bij gelaten.

Aan de ene kant is het natuurlijk sensatie om te horen over de Heineken ontvoering en verhalen over allerlei bekende criminelen, waaronder Willem Holleeder. Maar aan de andere kant is het ook best heftig allemaal, dus we hebben er ook wel een beetje gemengde gevoelens over. Maar desalniettemin; we kunnen niet ontkennen dat het opnieuw hele leuke en interessante ontmoetingen waren!

Tussen alle ontmoetingen door, hebben we ook nog een reparatie aan Pietertje laten doen. We hadden al heel lang een kleine lekkage ergens in de versnellingsbak, maar aangezien de hele versnellingsbak er uitgehaald zou moeten worden, zou dat best veel tijd en dus geld gaan kosten. Dus om die reden kozen we ervoor het zo maar te laten en wat vaker olie bij te vullen. Maar aangezien Paraguay erg goedkoop is, lieten we toch maar voor de zekerheid een offerte maken bij een hele chique en tevens de enige Land Rover garage/dealer in heel Paraguay. We besloten dat als de prijs niet al te hoog zou zijn, we het zouden laten maken. En om wat extra kosten te besparen, zouden we vragen of Ralph mee kon helpen. Maar dat laatste was helemaal niet nodig, want toen de garage 100 Dollar rekende voor twee dagen arbeid, was de keuze snel gemaakt! Dus Pietertje is nu weer helemaal top fit, klaar om de tocht naar het uiterste zuiden van Zuid Amerika af te gaan leggen.

This entry was posted in Reisblog, Zuid Amerika. Bookmark the permalink.

11 Responses to Weer(zien) in Paraguay

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *