Colombia: Geluk bij een ongeluk!

  • Beginstand kilometerteller: 88.123 Km
  • Huidige kilometerstand : 175.205 km
  • Totaal afgelegde kilometers: 87.082 km
  • Aantal dagen onderweg: 1.135 dagen
  • Huidige locatie: Cascada Fin del Mundo, Colombia
  • Laatste update: 19 januari 2019

Al bijna drie jaar hebben we de ontelbare gekken op de Zuid-Amerikaanse wegen weten te ontwijken. Regelmatig zijn we met ingehouden adem toeschouwer geweest van levensgevaarlijke capriolen die weggebruikers hier uithalen. Gelukkig liep het voor ons altijd goed af. Tot nu toe…

De plek van het ongeluk.
Een gapend gat in Pietertje…
De veroorzaker had behoorlijk veel schade.
De isolatie en het hout zijn zelfs zichtbaar.

We waren onderweg naar Colombia’s death road: “Trampolin de la Muerte”. Een route die ons via hobbelige en soms via hele smalle gedeeltes, vanuit de bergen beneden naar de jungle zou brengen. Een weg waar in het verleden verschillende dodelijke ongelukken zijn gebeurd en daarom ook wel de dodenweg van Colombia wordt genoemd.
Maar de adrenaline kwam ons al sneller tegemoet dan gedacht, want nog voordat we aan deze spannende weg begonnen, reed iemand met zijn nieuwe Toyota tegen Pietertje aan. De man reed te snel, waardoor hij gedeeltelijk op onze weghelft reed. Hij moest vol in de ankers, maar door de snelheid en het natte wegdek, schoof hij door en knalde tegen onze Hollandse zijkant aan. Het resultaat bij ons: een gapend gat. Bij hem: de linkervoorkant in puin.

De schade van de veroorzaker.

Van de schrik begonnen we gelijk allebei op de veroorzaker te vloeken en tieren, in het Spaans, Engels en Nederlands. Ralph vooral in het Nederlands! De man was nogal overrompeld en misschien dat hij hierdoor wel meteen schuld bekende!
Dat hij schuld erkende was voor ons een opluchting, want dit soort zaken worden hier anders geregeld dan in Nederland. Schade aan auto’s wordt hier niet vergoed door verzekeringen, alleen letselschade. En van de politie hoef je het ook al niet te hebben, want die schijnen vaak corrupt te zijn. Behalve dat we blij waren dat hij eerlijk was, waren we nog blijer dat het iemand met geld was en dus ook kòn betalen. Want als de schuldige ontkent en/of geen geld heeft, dan kan je vergoeding voor je auto vergeten.

Het was voor ons nog even dubben of we nu wel of niet de politie moesten bellen, want in Europa zou je zoiets meteen doen, maar dat werkt hier toch net wat anders. Op advies van een Colombiaanse overlander die we de dag ervoor ontmoet hadden en die toevallig 5 minuten na het ongeluk voorbij kwam rijden, besloten we het onderling op te lossen. De politie zou alleen in kaart brengen hoe het ongeluk gebeurd was en daar vervolgens ook nog geld voor vragen!

We hadden een goed gevoel bij de ‘dader’ en vertrouwde erop dat hij het eerlijk op zou lossen. Wel maakten we voor de zekerheid even foto’s van zijn legitimatie en kenteken.
Nadat we drie uur hadden gewacht totdat iemand hem een nieuwe band kwam brengen, reden we naar de stad Pasto 30 kilometer verderop om naar een garage van een vriend van de veroorzaker te rijden.

Bij aankomst bij het autoschadeherstelbedrijfje begint de eigenaar Ferney direct met het dichttimmeren van het gat en komen de buurtkinderen meteen nieuwsgierig een kijkje nemen.

We betwijfelden of de garage het gat mooi zou kunnen dichten, maar gelukkig bleek dit juist exact het werk te zijn van dit bedrijfje: auto’s herstellen en spuiten.
En het geluk kon niet op: we konden gewoon op het terreintje kamperen en gebruik maken van de wc, warme douche, elektra en drinkwater. Mensen die ook een overlandreis hebben gemaakt, snappen hoe luxe dat is!

Het beschadigde klepje wordt eraf gehaald.
Ferney en zijn zoon zijn de auto aan het uitdeuken.
Het klepje is niet meer te maken, dus ze maken een nieuwe.
Een aluminium strip wordt over het uitgeslagen gat geplaatst en met popnagels gemonteerd.
Alles wordt geschuurd.
De eerste plamuuurlaag.
De twee plamuurlaag.

Dus terwijl er hard aan Pietertje gewerkt werd, leidden wij ons dagelijks kampeerbestaan. Koken, afwassen, een boekje lezen en zelfs een handwasje: het gewone leven ging gewoon door! In de buurt zaten allerlei nuttige zaakjes, dus onze fietsen, kleding en schoenen kwamen eindelijk ook eens aan hun langverwachte en nodige reparaties toe.

Tijd voor stamppot!
Kokkerellen
De stamppot is klaar!

De vier hartelijke werknemers vonden het geweldig om aan een Hollandse Land Rover te werken en buitenlanders als klanten te hebben. De buurtkinderen kwamen ook regelmatig nieuwsgierig kijken. En de buurtbewoners die op hetzelfde terreintje als het bedrijfje hun auto parkeerden vonden het ook maar al te interessant. De dame van de buurtwinkel op de hoek was ook op de hoogte, want toen Janneke daar boodschappen kwam doen, kreeg ze spontaan een pak koffie cadeau, “zodat we nog eens aan haar zouden denken”! Zo’n beetje heel de wijk was op de hoogte van onze aanwezigheid!

De eerste primerlaag.
De legergroene kleur wordt erop gespoten.
Ietsiepietsie andere kleur legergroen dan het oorspronkelijke, maar dat is nauwelijks te zien.

Twee dagen hadden de mannen nodig om het gat te dichten en te spuiten. Het werd heel professioneel en zorgvuldig aangepakt.
Een bijzonder detail daarentegen wat minder professioneel was: het autoschadeherstelbedrijfje huurt het terrein van een buurtbewoner, die het terrein tegelijkertijd ook verhuurt als parkeerplaats. We hebben het hier over een terrein waar krap 15 auto’s kunnen staan en waar het bedrijfje dus ook deels gebruik van maakt. Dus tussen de geparkeerde auto’s van bewoners, staan ze hun werk te doen en andere auto’s te spuiten! En als een bewoner zijn auto nodig heeft, betekent dit dat verschillende auto’s verplaatst moeten worden om ruimte te creëren. Dus tussen het spuiten door, moeten de werknemers ook nog eens auto’s verplaatsen!

Het autoschadeherstelbedrijfje.

Grappend had Janneke gevraagd of ze ook in staat waren een Hollandse molen te schilderen, want de mooie graffiti die Niels 3,5 jaar geleden had gespoten, was aan de Hollandse zijde voor de helft verdwenen. Ervan uitgaande dat het bedrijfje niks met de graffiti zou doen, overwogen we om een oproep te doen op een Colombiaanse Facebookpagina met de vraag of iemand een graffitispuiter kende die het oorspronkelijke ontwerp zou kunnen herstellen.


Maar tot onze verbazing was dat helemaal niet nodig, want op dag twee stond er een jonge graffitispuiter voor onze neus. De garage had hem ingeschakeld en uitgenodigd om onze auto te laten zien. Hij liet schitterende foto’s zien van zijn werk en we waren meteen overtuigd dat hij het werk van Niels in ere kon herstellen. Dus op dag drie ging hij hier samen met een collega mee aan de slag.

De graffitispuiter begint aan zijn klus.
Ruben (rechts) samen met zijn collega tapen de contouren van het originele werk van Niels.

In een paar uurtjes wisten ze de graffiti te herstellen en alhoewel hun stijl net iets anders is dan die van Niels, zijn we hartstikke blij met het resultaat en is er eigenlijk niets meer te zien van de schade.

De twee graffitispuiters.
Onze helden die Pietertje in ere wisten te herstellen!

Ondanks berichtjes van onze kant hoorden we niets meer van de veroorzaker van het ongeluk. Maar met een zeer tevreden gevoel èn zonder een cent te betalen, konden wij onze reis weer vervolgen!


Zoek de verschillen:

Vóór het ongeluk.
Ná het ongeluk.
lifestyle
This entry was posted in Reisblog, Zuid Amerika. Bookmark the permalink.

12 Responses to Colombia: Geluk bij een ongeluk!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *